Mehdi (a.s)’ın Sîreti, davranış tarzı, ahlakı, gidişatı ve zamanında yaşanacak olanlar nelerdir?

SORU: Mehdi (a.s)’ın Sîreti, davranış tarzı, ahlakı, gidişatı ve zamanında yaşanacak olanlar nelerdir? Domuzu öldürme, Haç’ı kırma gibi şeylerin hem Mehdi (a.s)’a hem İsa (a.s)’a nisbet edilmesinin hikmeti nedir? Mehdi (a.s) sünnetleri ihya edip bütün bidatleri kaldıracak mı? Mehdi (a.s) bütün dünyaya hükmedebilecek mi? Mehdi (a.s) zamanında yeryüzü güven, bolluk ve bereketle mi dolacak? Mehdi (a.s)’a melekler yardım edecek mi? Mehdi (a.s) zamanında doğu ile batı arasındaki bütün ülkeler fethedilecek mi?

CEVAP:

Sîreti/Davranış tarzı/Ahlakı/Gidişatı (Zamanında Yaşanacak Olanlar):

1- Mehdi (a.s), Nebî (s.a.v)’in sünneti ile amel eder (O’nun yolundan gider, yaptığı gibi yapar)…

2- Mehdi (a.s) uyuyanı uyandırmaz…

3- Mehdi (a.s) kan akıtmaz…

4- Mehdi (a.s), sünnet üzerine (yani sünnete muhalefet edenlerle) savaşır/mücadele verir (tıpkı Rasûlullah (s.a.v)’in vahiy üzere savaştığı gibi)… İkame/ihya etmedik hiçbir sünnet, kaldırmadık hiçbir bidat bırakmaz…

5- Nebî (s.a.v)’in ilk zamanda dini ikame etiği gibi (Mehdi a.s) ’da âhir zamanda dini (şeriatı) ikame/ihya edecektir (önemsenmez hale geldikten sonra tekrar ona kıymet kazandıracaktır, Rasûlullah (s.a.v) zamanında olduğu gibi aynen tatbik edecektir)…

6- Mehdi (a.s), Zülkarneyn ve Süleyman (aleyhimesselam)’ın dünyaya malik oldukları (hükmettikleri) gibi dünyaya malik olur (hükmeder)…

7- Mehdi (a.s) haç’ı kırar… (Yani Hıristiyanlığı kaldırır/Hıristiyanların O’nun hakkında iddia ettikleri şeyleri iptal eder. İnsanlardan, İslam’dan başkasını kabul etmez…)

8- Mehdi (a.s) domuzu öldürür… (Yani domuz eti yemeyi yasaklar… Bir diğer rivayette keza çalgıyı da yasaklar…)

9- Mehdi (a.s) Müslümanlar arasındaki ülfetlerini/muhabbetlerini/uhuvvetlerini ve nimetlerini onlara tekrar döndürür…

10- Mehdi (a.s) yeryüzü zulüm (zorbalık/adaletsizlik) ve haksızlıkla dolduğu gibi onu doğruluk (hakkaniyet/güven) ve adaletle doldurur…

11- Mehdi (a.s) malı avuç avuç dağıtır/verir, onu saymaz (yani ne kadar verdiğini hesap etmeksizin bol bol verir)… Malı, doğru/eşit olarak taksim eder…

12- Yer ehli, gök ehli, havadaki kuşlar, ormandaki/çöldeki vahşi hayvanlar ve denizdeki balıklar ondan razı ve hoşnut olurlar…

13- Mehdi (a.s) Ümmet-i Muhammed’in (s.a.v) kalbini zenginlikle doldurur. Öyle ki münadiye (tellala): “Haberiniz olsun! Kimin bir mala ihtiyacı vardır? (gelsin)”diye nida etmesini emreder. Bunun üzerine sadece bir kişi çıkıp gelir ve “Ben” der. (Mehdi (a.s) bu kişiye): “Hazinedara git ve ona: ‘Mehdi, bana mal vermeni emrediyor’ diye söyle” der. (Bu kişi de gidip söyleyince) hazinedar (bolca) “Al” der. (Hazinedar, bu kimseyi hazine) odalarına (götürünce veya hazineyi kucağına) koyup da (malı) ortaya çıkarınca (veya adam malı alıp elde ettikten sonra bu kişi) pişman olup: “Ümmet-i Muhammed’in en tamahkârı/en açgözlüsü (herhalde) ben idim, onlara yeten bana yetmiyor mu? (hepsi bu mala davet edildi ama benden başkası buna icabet etmedi)” der. (Pişman olup aldığı) malı geri verir fakat ondan kabul edilmez ve ona; “Biz verdiğimiz şeyi geri almayız” denilir…

14- Mehdi (a.s) zamanında, iyisiyle-kötüsüyle (dindarıyla-günahkârıyla) bütün Ümmet, emsali kesinlikle işitilmemiş nimete/bolluğa kavuşur. Gökyüzü onların üzerine yağmuru bolca/sel gibi yağdırır, yağmurunu esirgemez/kısmaz. Yeryüzü yiyeceklerini sunar/çıkarır, insanlardan tohumundan/ekiminden bir şey esirgemez/kısmaz…

15- Mehdi (a.s)’ın eliyle birçok savaşlar gerçekleşir

16- Mehdi (a.s) zamanında hazineler çıkartılır…

17- Mehdi (a.s) zamanında doğu ile batı arasındaki memleketler fethedilir. Hind kralları/idarecileri zincire vurulmuş (kelepçeli) halde O’na getirilir. (Hind idarecilerinin) hazineleri Beyt-i Makdis’e (Mescid-i Aksâ’ya) süs kılınır…

18- Arıların arı beyine sığındıkları/etrafında toplandıkları gibi, insanlar da (Mehdi a.s)’a sığınırlar/etrafında toplanırlar. Ta ki insanlar (İslamiyet’teki) ilk baştaki durumlarında olduğu gibi olurlar…

19- Allah (c.c), O’nu üç bin melekle teyid edecektir/destekleyecektir. Melekler O’na muhalefet edenlerin yüzlerine ve arkalarına vuracaktır. Cebrail (a.s) O’nun önünde Mikail (a.s) ise arkasında olacaktır…

20- Mehdi (a.s) zamanında koyun, kurt ile aynı yerde otlar…

21- Mehdi (a.s) zamanında çocuklar yılanlar ve akreplerle oynarlar da (yılanlar ve akrepler çocuklara) bir zarar vermezler…

22- Mehdi (a.s) zamanında insan bir müd/ölçek buğday eker, yedi yüz müd/ölçek buğday biter/ürün çıkar (hasat elde eder)…

23- Mehdi (a.s) zamanında: 1- Faiz kaldırılır 2- Veba kaldırılır 3- Zina kaldırılır 4- Şarap (içki) içme kaldırılır…

24- Mehdi (a.s) zamanında ömürler uzar…

25- Mehdi (a.s) zamanında emanete riayet edilir/yerine getirilir…

26- Mehdi (a.s) zamanında şerli/kötü kişiler helak olur…

27- Mehdi (a.s) zamanında Âli Muhammed’e (s.a.v) (Ehl-i Beyt’e) buğzeden kimse kalmaz…

28- Mehdi (a.s) insanlar/mahlûkat arasında sevilecektir…

29- Allah (c.c), Mehdi (a.s) ile kör fitneleri söndürür…

30- Mehdi (a.s) zamanında yeryüzü emniyetli olur, öyle ki beraberlerinde bir erkek olmadan bir kadın beş kadınla birlikte, Allah’tan (c.c) başka hiç kimseden korkmadan hacceder…

31- Mehdi (a.s)’ın hükmünde ne bir zulüm ne de bir ayıp olmayacaktır…

Fakîh (ve Mutasavvıf) İbn-i Hacer (el-Heytemî) “el-Kavlu’l-Muhtasar fî Alâmâti’l-Mehdî’l-Muntazar” isimli esrinde şöyle demiştir: Mehdi (a.s)’ın yukarıda yapacağı işleri (ve bunlar arasında domuzu öldürme, haç’ı kırma gibi şeyleri de) zikrettik. İsa (a.s)’ın da domuzu öldürme, haç’ı kırma gibi bazı şeyleri yapacak olması (hususunda gelen) rivayetlerle yukarıda anlatılan rivayetler birbiriyle çelişmeyip birbirine zıt düşmemektedir. Zira İsa (a.s) ile Mehdi (a.s)’dan her biri aynı şeyleri yapabilirler.

Ben (müellif) derim ki: (Bir başka yönden), İsa (a.s) ile Mehdi (a.s)’ın aynı zamanda bulunmaları söz konusu olduğundan, zikredilen işlerin ikisinden her birine nisbet edilmiş olması da muhtemeldir…

(Mehdi a.s’ın “sîreti” hakkındaki rivayetleri Taberânî, Ahmed b. Hanbel, Tirmizî, Ebû Ya’lâ ve Ebû Nuaym b. Hammâd zikretmiştir…)

(el-İşâatü li-Eşrâti’s-Sâati, Müellif; Şerif, Seyyid Muhammed b. Rasûl el-Hüseynî el-Berzencî)