SORU: İsa (a.s) yeryüzüne inişinden sonra Mehdi (a.s)’ın hâkimiyetini elinden almayıp, O’nun başveziri olup arkasında namaz kılacak mıdır?
CEVAP:
İsa (a.s yeryüzüne inişinden sonra) Mehdi (a.s)’ın mülkünü/hâkimiyetini almaz/kaldırmaz. Zira insanlardan iki kişi bulunduğu müddetçe İmamlar Kureyş’tendir. İsa (a.s) Mehdi (a.s)’ın en has veziri/özel yardımcısı/baş danışmanı olur. (İsa a.s Mehdi a.s)’a tabi olur. (İsa a.s, Mehdi a.s)’ın üzerine emir olmaz. (İsa a.s Mehdi a.s)’ın arkasında namaz kılar, O’na uyar. Buna Müslim’in rivayet ettiği Cabir (r.a)’ın hadisi delalet etmektedir: “Namaz kılınacağı zaman Mehdi (a.s) arkaya geçip imamlığı İsa (a.s)’a bırakmak istediğinde (İsa a.s) O’na; “Allah’ın bu ümmete bir ikramıdır ki, sizin bazınız bazınızın üzerine emirlerdir (yani sizin emiriniz kendi ümmetinizden olur başka ümmetlerden olmaz)” der…” Bu rivayete şu rivayetle reddiye verilemez ki o rivayet şudur; “Mehdi (a.s) (insanlara) bu namazı kıldırır, sonra İsa (a.s, Mehdi a.s)’dan sonra imam olur…” Zira Mehdi (a.s)’ın İmameti ve Emirliği sabit olunca, (Mehdi a.s’ın İsa a.s’ı) imam olarak tayin etmesi mümkündür, zira (İsa a.s Mehdi a.s)’dan daha faziletlidir. Ancak (İsa a.s)’ın daha faziletli olması kendisinin Halife olmasını gerektirmez. Çünkü “fâdıl” bulunurken “mefdûl” olanın hilafeti caizdir (yani daha faziletli bir kişi varken faziletli bir kişinin halife olması caizdir). Hassaten bu “fâdıl” (kişi) Kureyş’ten değil ise (“mefdûl” olan kişinin hilafetinin caiz olması öncelikledir)…
Şihâb Kastalânî Sahih-i Buhârî Şerhinde şöyle demiştir: İbn-i Cevzî şöyle demiştir: “Şayet İsa (a.s) öne geçip imam olarak (namazı kıldırsaydı, insanların) nefislerinde bir işkâl/problem/karışıklık hâsıl olurdu ve muhakkak şöyle denilirdi: “Sen (İsa a.s)’ı naip/vekil/yardımcı olarak mı görüyorsun? Yoksa bir şeriata yeniden başlar (yeni bir şeriatla gelmiş) olarak mı (görüyorsun)?” İşte bundan dolayı (İsa a.s, Mehdi a.s)’ın arkasında cemaat olarak namaz kılar ki Rasûlullah (s.a.v)’in; “Benden sonra peygamber yoktur” (yani peygamberlik vazifesiyle bir peygamber gelmeyecektir) kavli şüphe tozuyla lekelenip kirlenmesin…” (Bunu Buhârî ve Müslim rivayet etmiştir…)
(el-İşâatü li-Eşrâti’s-Sâati, Müellif; Şerif, Seyyid Muhammed b. Rasûl el-Hüseynî el-Berzencî)
