اَلْحَدِيثُ السَّابِعُ وَالْخَمْسُونَ
أَخْرَجَ التِّرْمِذِيُّ وَالْحَاكِمُ وَالْبَيْهَقِيُّ ف۪ي شُعَبِ الْإِيمَانِ عَنْ عَائِشَةَ رَضِيَ اللّٰهُ عَنْهَا مَرْفُوعًا: سِتَّةٌ لَعَنَهُمُ اللّٰهُ وَكُلُّ نَبِيٍّ مُجَابٍ: اَلزَّائِدُ ف۪ي كِتَابِ اللّٰهِ، وَالْمُكَذِّبُ بِقَدَرِ اللّٰهِ، وَالْمُتَسَلِّطُ بِالْجَبَرُّوتِ فَيُعِزُّ بِذٰلِكَ مَنْ أَذَلَّ اللّٰهُ وَيُذِلُّ مَنْ أَعَزَّ اللّٰهُ، وَالْمُسْتَحِلُّ لِحُرُمِ اللّٰهِ، وَالْمُسْتَحِلُّ مِنْ عِتْرَتِي مَا حَرَّمَ اللّٰهُ، وَالتَّارِكُ لِسُنَّتِى
57.HADİS
(Tirmizî, Hâkim ve Beyhakî Şuabu’l-Îman’da tahriç etti…)
Âişe (r.anhâ)’dan merfu olarak (Rasûlullah (s.a.v.)’in şöyle buyurduğu) rivayet edilmiştir: “Altı (zümre) vardır ki onlara, Allah lanet eder ve duası müstecap her Peygamber (de lanet eder): Allah’ın kitabına ilavede bulunana; Allah’ın kaderini yalanlayana; (ümmetim üzerine) zorbalıkla musallat olup bununla Allah’ın zelil kıldığını aziz, aziz kıldığını da zelil kılana; Allah’ın haram kıldıklarını helal sayana; Allah’ın itratım (Ehl-i Beytim) hakkında (yapılmasını) haram kıldığını helal sayana; sünnetimi terk edene…[1]”
[1] Sünnetlerin tümünü veya bir kısmını; küçümseyerek, önemsemeyerek ve kendisine başka bir yol edinmek suretiyle terk eden kâfir olur ve lanetlenir. Tembellikten dolayı terk eden ise isyan etmiştir, günahkârdır…
