عَنْ أَنَسٍ أَنَّ عُمَرَ بْنَ الْخَطَّابِ رَضِىَ اللّٰهُ عَنْهُ، كَانَ إِذَا قَحَطُوا اسْتَسْقٰى بِالْعَبَّاسِ بْنِ عَبْدِ الْمُطَّلِبِ. فَقَالَ: اللّٰهُمَّ إِنَّا كُنَّا نَتَوَسَّلُ إِلَيْكَ بِنَبِيِّنَا فَتَسْقِينَا وَإِنَّا نَتَوَسَّلُ إِلَيْكَ بِعَمِّ نَبِيِّنَا فَاسْقِنَا. قَالَ: فَيُسْقَوْنَ
101.HADİS
Enes b. Mâlik’ten rivayet edildiğine göre; kıtlığa uğradıkları zaman, Ömer b. Hattâb (r.a.), (Rasûlullah’ın amcası) Abbâs b. Abdulmuttalib’i (vesile ederek) yağmur duası yapar ve: “Allah’ım! Bizler, sana Nebîmiz’i vesile ederek (dua ederdik), sen de bize yağmur ihsan ederdin. (Bugün de) sana, Nebîmiz’in amcasını vesile ederek (dua ediyoruz), bize yağmur ihsan eyle!” derdi. (Enes) dedi ki: “(Bu duadan hemen sonra) kendilerine yağmur ihsan olunurdu…” (Buhârî, İstiskâ)