DOKSAN ALTINCI MENKIBE
(Şeyh Hammâd Debbâs ve Şeyh Ebû Nüceyb’in Hz. Pîr Hakkında Söyledikleri, Şeyh Yusuf’un O’na “Kürsüye Çık Konuş Demesi”)
Büyük Şeyh Ârif Billâh Hammâd Debbâs’tan rivayetle: Şeyh Abdulkadir (r.a) henüz genç iken (Şeyh Hammâd’ın) yanında anıldı. (O da):
– Onun başının üzerinde iki tane bayrak gördüm. O yerin (yedi kat) dibinden Melekût’u Âlâ’ya kadar aydınlanmıştı. Şâûs (bir münadinin) ufuklarda sıddıkların lakaplarıyla onu çağırdığını (ismini haykırdığını) işittim” dedi…
——————————
Büyük Şeyh Yusuf b. Eyüp Hemezênî’den rivayetle, o, Şeyh Muhyiddin Abdulkadir’e genç iken:
– İnsanlara konuş, der. (Şeyh Abdulkadir):
– Ey Efendim! Ben Acemli bir kimseyim, Bağdat’ın fasih (lisan sahibi) kimselerine nasıl konuşayım? dedi. Bunun üzerine (Şeyh Yusuf) bana:
– Sen Fıkhı, Usûl-ü Fıkhı, Hilaf (ilmini), Nahvi, Lügat (ilmini), Kur’ân tefsirini ezberledin (belledin). Nasıl olurda senin insanlara konuşman (doğru ve) uygun olmaz? Kürsüye çık ve konuş. Ben sende (metanet ve) azim görüyorum, dedi…
——————————–
Büyük Şeyh Ârif Billâh Ebû Nüceyb Sühreverdî’den rivayetle, o, Şeyh Abdulkadir hakkında:
– O, varlık âleminde tasarrufta bulunmuştur. Varlık âleminde onunla iftihar edilmiştir. Bu zamanda o, Melekût Âleminde tektir. Evliyaların kalplerinde ve hâllerinde tasarrufta bulunmuştur, dedi…
(Hulâsatu’l-Mefâhir fî Menâkıbı’ş-Şeyh Abdulkâdir)
