ALTMIŞ SEKİZİNCİ MENKIBE
(Hz. Pîr’in İns, Cin ve Meleklerin Şeyhi Olduğu. Yanına Gelen İnsanlardan Kimisine “Merhaba” Kimisine İse “Lâ Merhaba” Demesi)
Şeyh Ebu Muhammed Ali b. İdris Yakûbî’den rivayetle, dedi ki:
– Şeyh (r.a)’ı işittim (şöyle) diyordu:
– İnsanların şeyhleri vardır. Cinlerin de şeyhleri vardır. Meleklerin de şeyhleri vardır. Ben ise hepsinin şeyhiyim…
————————–
(Ravi devamla) dedi ki:
– Onu ölüm hastalığındayken evlatlarına (şöyle) diyorken işittim:
– Benim sizinle ve tüm mahlûkatla aramdaki (mesafe) gökle yer arasındaki (mesafeden) daha uzaktır…
—————————-
(Ravi devamla) dedi ki:
– Evlatları Abdulvehhab ve Abdurrezzak bana dedi ki:
– İnsanlardan bazısı olurdu ki ona gelir (ve Şeyh) onu uzaktan gördüğünde, o (kimsenin) duymayacağı bir (sesle): “Merhaba Allah’ın sevdiğine” der idi. (Yine insanlardan) bazısı olurdu ki onu uzaktan gördüğünde: “Merhaba olmasın Allah’ın tardettiğine (reddettiğine, kovduğuna)” der idi. (Böylece) “Merhaba” veya “Merhaba olmasın” sözünün işaretine münasip (düşen) onlardan her birinin alameti bilinirdi… Allah bizi salih kullarından eylesin…
(Hulâsatu’l-Mefâhir fî Menâkıbı’ş-Şeyh Abdulkâdir)
