ELLİ YEDİNCİ MENKIBE
(Hz. Pîr’in Helalden Buğday Ektirip Ekmek Yaptırdığı, Hediyeyi Karşılıksız Bırakmadığı, Gelen Paraya El Sürmeyip Borcuna Verdiği)
İbn-i Battal diye bilinen Şeyh Ebu Abbas Ahmet b. İsmail’den senetle: Şeyh Muhyiddin Abdulkadir (r.a), bir kimse ona altın getirdiğinde:
– Onu seccadenin altına koy, der ve elini ona sürmezdi. (Sonra) hizmetlisi geldiğinde ona:
– Seccadenin altındakini al ve onu fırıncıya, bakkala ver (borçları öde), der idi…
————————————
Hizmetlisi Muzaffer, Şeyh’in evinin kapısında içinde ekmek olan bir tabakla dururdu…
Halife’den ona hediye bir elbise gelse: “Onu Ebû Fadl Tahhan’a verin”, der idi. (Şeyh), Fukahâ ve misafirlerin ekmeği için ondan borca un alıyor idi. (Şeyh’in) “Restêka’da” ki bazı ashabının elinde (katışıksız) helalden yetiştirilmiş buğdayı vardı. Her yıl onun için o (buğdayı) ekiyorlardı. Ashabından (diğer) bir kısmı da onu öğütüyor ve ondan her gün dört veya beş ekmek pişiriyorlar, günün sonunda da onu Şeyh’e getiriyorlardı. Şeyh te hazır bulunanlara ondan parça parça (bölüp) dağıtıyor, geri kalanı ise kendine bırakıyordu…
———————————-
Kendisine (Şeyh’e) bir hediye verildiğinde ondan, o vakit orada hazır bulunan herkese dağıtırdı. Hediyeyi kabul eder fakat karşılığını da verir (memnun ve hoşnut ederdi). Adakları kabul eder ve ondan yerdi… Allah ondan razı olsun ve bereketlerini üzerimize daim eylesin…
(Hulâsatu’l-Mefâhir fî Menâkıbı’ş-Şeyh Abdulkâdir)
