ON ALTINCI MENKIBE
(Hz. Pir’in Bir Kerameti ve Ricali Gayb’ın Mezhebi Hakkındaki Sözü)
Şeyh Ebu Bekâ Muhammed b. Ezher Sayrafi’den rivayetle, dedi ki:
– Bir müddet, Allah’tan (azze ve celle) “ricali gayb’dan” birisini bana göstermesini isteyerek bekleyip durdum. Bir gece rüyada İmam Ahmet b. Hanbel (r.a)’ın kabrini ziyaret ettim. Kabrinin yanında bir adam (vardı). Kalbime onun “ricali gayb’dan” biri olduğu geldi. Uyandım ve onu uyanıkken (de) görmeyi arzuladım ve hemen o an İmam (Ahmet b. Hanbel)’in kabrine geldim. Uykuda gördüğüm adamı aynen orada buldum. (Onunla görüşmek için kabri) ziyarette acele ettim. (Benden önce) önümden çıktı, ben de onu “Dicle” (nehrine) varıncaya kadar takip ettim. (Baktım ki nehrin) iki yakası birleşti (yakınlaştı), ta ki bir adamın adımı boyunca oldu ve karşı tarafa geçti. Durup benimle konuşması için ona yemin verdim. Bunun üzerine durdu ve ben:
– Senin mezhebin ne? Dedim. (O):
– “Hanîf, Müslim o müşriklerden de olmamıştı” (ayetini) okudu. (Ali İmran 67) (Bu söylediğinin) onun mezhebi olduğu içime doğdu. (Sonra) ayrıldı. Kendi kendime: ‘Şeyh Abdulkadir’e gelip ona gördüğüm şeyi anlatayım’ dedim. Böylece O’nun medresesine geldim ve kapısında dikildim. Bana evinin içinden nida ederek:
– Ey Muhammed! Doğu ile batı (arasında) bu zamanda ondan başka “Hanifî” olan (başka bir) Allah dostu daha yoktur, dedi.
(Ravi):
– Ve bana kapıyı açmadı, dedi…
(Hulâsatu’l-Mefâhir fî Menâkıbı’ş-Şeyh Abdulkâdir)
