عَنِ الْمِسْوَرِ بْنِ مَخْرَمَةَ قَالَ: إِنَّ عَلِيًّا خَطَبَ بِنْتَ أَبِى جَهْلٍ، فَسَمِعَتْ بِذٰلِكَ فَاطِمَةُ، فَأَتَتْ رَسُولَ اللّٰهِ صَلَّي اللّٰهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَقَالَتْ: يَزْعُمُ قَوْمُكَ أَنَّكَ لَا تَغْضَبُ لِبَنَاتِكَ، وَهٰذَا عَلِىٌّ نَاكِحٌ بِنْتَ أَبِى جَهْلٍ. فَقَامَ رَسُولُ اللّٰهِ صَلَّي اللّٰهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَسَمِعْتُهُ حِينَ تَشَهَّدَ يَقُولُ: أَمَّا بَعْدُ! أَنْكَحْتُ أَبَا الْعَاصِ بْنَ الرَّبِيعِ، فَحَدَّثَنِى وَصَدَقَنِى، وَإِنَّ فَاطِمَةَ بَضْعَةٌ مِنِّى، وَإِنِّى أَكْرَهُ أَنْ يَسُوءَهَا، وَاللّٰهِ لَا تَجْتَمِعُ بِنْتُ رَسُولِ اللّٰهِ صَلَّي اللّٰهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَبِنْتُ عَدُوِّ اللّٰهِ عِنْدَ رَجُلٍ وَاحِدٍ. فَتَرَكَ عَلِىٌّۨ الْخِطْبَةَ
4.HADİS
Misver b. Mahreme (r.a.)’dan rivayet edildiğine göre şöyle demiştir: Muhakkak Ali (b. Ebî Tâlib), Ebû Cehl’in kızına talip oldu. Fâtımâ bunu duydu ve Rasûlullah (s.a.v.)’e geldi: “Kavmin senin, kızların için kızmayacağını zannediyorlar. (İşte) bu Ali, Ebû Cehl’in kızını nikâhlayacak!” dedi. Bunun üzerine Rasûlullah (s.a.v) (hutbe irat etmek üzere) kalktı. Kendisini teşehhüd getirirken, (sonra da) şöyle buyururken işittim: “Bundan sonra (derim ki!) Ebû’l-Âs b. Rabî’e (kızım Zeyneb’i) nikâhladım. Bana konuştu ve doğru söyledi. Şüphesiz Fâtımâ benden bir parçadır. Ben, (üzerine başkasının nikâhlanmasının) onu üzmesini istemiyorum. Allah’a yemin olsun ki, Rasûlullah (s.a.v)’in kızı ile Allah düşmanının kızı, bir erkeğin (nikâhı altında) bir araya gelmez…” Bunun üzerine Ali, istemekten vazgeçti… (Buhârî, Fezâilu’s-Sahâbe)
