عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ رَضِىَ اللّٰهُ عَنْهُ قَالَ: كُنْتُ مَعَ رَسُولِ اللّٰهِ صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ ف۪ى سُوقٍ مِنْ أَسْوَاقِ الْمَدِينَةِ فَانْصَرَفَ فَانْصَرَفْتُ فَقَالَ: أَيْنَ لُكَعُ -ثَلَاثًا- ادْعُ الْحَسَنَ بْنَ عَلِىٍّ. فَقَامَ الْحَسَنُ بْنُ عَلِىٍّ يَمْشِى وَف۪ى عُنُقِهِ السِّخَابُ، فَقَالَ النَّبِىُّ صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ بِيَدِه۪ هٰكَذَا، فَقَالَ الْحَسَنُ بِيَدِه۪ هٰكَذَا فَالْتَزَمَهُ فَقَالَ: اللّٰهُمَّ إِنِّى أُحِبُّهُ فَأَحِبَّهُ وَأَحِبَّ مَنْ يُحِبُّهُ. وَقَالَ أَبُو هُرَيْرَةَ: فَمَا كَانَ أَحَدٌ أَحَبَّ إِلَىَّ مِنَ الْحَسَنِ بْنِ عَلِىٍّ بَعْدَ مَا قَالَ رَسُولُ اللّٰهِ صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ مَا قَالَ
25.HADİS
Ebû Hureyre’den rivayet edildiğine göre şöyle demiştir: “Ben, Medine çarşılarından bir çarşıda Rasûlullah (s.a.v)’le beraberdim. (Çarşıdan) ayrıldı, ben de ayrıldım. (Nihayet Fâtımâ’nın evinin avlusuna geldi ve oturdu.) ‘Küçük nerede? (Bunu üç defa tekrarladı ve) Hasan b. Ali’yi çağırın!’ buyurdu. (Bunun üzerine) Hasan, boynunda (kokudan veya karanfilden mamul boncuklu) gerdanlık olduğu halde yürüyüp geldi. Nebi (s.a.v) sarılmak üzere elini şöyle açtı, Hasan da elini şöyle açtı. Ona sarıldı ve: ‘Allah’ım! Muhakkak ben bunu seviyorum, sen de sev ve onu seveni de sev!’ buyurdu.” Ebû Hureyre dedi ki: “Rasûlullah (s.a.v)’in söylediği (bu) sözlerden sonra, artık bana hiçbir kimse Hasan b. Ali’den daha sevgili olmadı…” (Buhârî, Libâs)
