عَنْ أَبِي سَعِيدٍۨ الْخُدْرِيِّ عَنِ النَّبِيِّ صَلَّي اللّٰهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: أَلَا إِنَّ عَيْبَتِيَ الَّتِى اٰوِي إِلَيْهَا أَهْلُ بَيْتِى، وَإِنَّ كَرِشِىَ الْأَنْصَارُ، فَاعْفُوا عَنْ مُسِيئِهِمْ وَاقْبَلُوا مِنْ مُحْسِنِهِمْ
65.HADİS
Ebû Saîd el-Hudrî (r.a.)’dan, Nebi (s.a.v.)’in şöyle buyurduğu rivayet edilmiştir: “Dikkat ediniz, muhakkak benim kendilerine (başvurup) sığındığım sırdaşım Ehl-i Beytimdir. Ve muhakkak has cemaatim de Ensâr’dır. Onların kusur işleyenlerini affediniz. İyilik edenlerinden de kabul ediniz…” (Tirmizî, Menâkıb)
