Ehli Beytin fazileti… Hadislerle Ehli Beyt… Hadis -66-

 

عَنِ الْعَبَّاسِ بْنِ عَبْدِ الْمُطَّلِبِ قَالَ: كُنَّا نَلْقَى النَّفَرَ مِنْ قُرَيْشٍ وَهُمْ يَتَحَدَّثُونَ فَيَقْطَعُونَ حَدِيثَهُمْ. فَذَكَرْنَا ذٰلِكَ لِلنَّبِيِّ صَلَّي اللّٰهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَقَالَ: مَا بَالُ أَقْوَامٍ يَتَحَدَّثُونَ فَإِذَا رَأَوُا الرَّجُلَ مِنْ أَهْلِ بَيْتِي قَطَعُوا حَدِيثَهُمْ. وَاللّٰهِ لَا يَدْخُلُ قَلْبَ رَجُلٍۨ الْاِيمَانُ حَتّٰى يُحِبَّهُمْ لِلّٰهِ وَلِقَرَابَتِهِمْ مِنِّي

66.HADİS

Abbâs b. Abdülmuttalib (r.a.)’dan rivayet edildi­ğine göre şöyle demiştir: Kureyş’ten bir grup (kendi aralarında) konuşurken biz onlara rastladığımızda (yanlarına varınca gazap ve düşmanlıklarından dolayı) konuşmalarını kesiyorlardı. Bu durumu Nebi (s.a.v.)’e anlattık. Bunun üzerine şöyle buyurdu: “(Bazı) kavimlere ne oluyor ki (kendi aralarında) konuşurlarken Ehl-i Beytimden bir adamı görünce konuşmalarını kesiyorlar. Allah’a yemin olsun ki, Allah için ve bana olan yakınlıkları için onları (Ehl-i Beyt’i) sevmedikçe kişinin kalbine iman girmez…” (İbn-i Mâce, Mukaddime)