عَنْ عَلِىٍّ قَالَ: دَخَلَ عَلَىَّ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَأَنَا نَائِمٌ عَلَى الْمَنَامَةِ، فَاسْتَسْقَى الْحَسَنُ أَوِ الْحُسَيْنُ، قَالَ: فَقَامَ النَّبِىُّ صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ إِلَى شَاةٍ لَنَا بِكْىءٍ فَحَلَبَهَا فَدَرَّتْ، فَجَاءَهُ الْحَسَنُ فَنَحَّاهُ النَّبِىُّ صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، فَقَالَتْ فَاطِمَةُ: يَا رَسُولَ اللَّهِ كَأَنَّهُ أَحَبُّهُمَا إِلَيْكَ؟ قَالَ: لاَ، وَلَكِنَّهُ اسْتَسْقَى قَبْلَهُ ثُمَّ قَالَ: إِنِّى وَإِيَّاكِ وَهَذَيْنِ وَهَذَا الرَّاقِدَ فِى مَكَانٍ وَاحِدٍ يَوْمَ الْقِيَامَةِ
103.HADİS
Ali (r.a.)’dan rivayet edildiğine göre şöyle demiştir: (Bir keresinde) ben yerimde uyuyorken Rasûlullah (s.a.v.) benim yanıma girdi. (Bir ara) Hasan veya Hüseyin su istedi. (Ali) dedi ki: Bunun üzerine Nebî (s.a.v) bizim sütü az olan koyuna doğru gitti, onu sağdı ve (koyunun) sütü bollaşıp (çok süt verdi). (Sonra yanına) Hasan geldi. Nebî (s.a.v) onu bir köşeye çekip (süt verdi). Bunun üzerine Fâtımâ: “Yâ Rasûlallah! Sanki (Hasan), sana, ikisi içerisinden en sevgili olan gibi?” dedi. (Rasûlullah): “Hayır, lakin (Hüseyinden) önce o su istedi” buyurdu. Sonra (Rasûlullah Fâtımaya) şöyle buyurdu: “Muhakkak ben, sen, bu ikisi (Hasan ve Hüseyin) ve bu uzanan (Ali) kıyamet gününde aynı mekândayız…” (Müsned, Ahmed b. Hanbel; Müsned Hulefâi’r-Râşidîn, Müsned Ali B. Ebî Tâlib)