YETMİŞ ÜÇÜNCÜ MENKIBE
(Hz. Pîr’in Rasûlullah (s.a.v) İle Görüşmesi O Meclisteki Yedi kişinin Ölmesi)
Şeyh Şerif Ebu Abdullah Muhammed b. Kasım Ezherî b. Ebû Mefâhir Hüseynî Bağdadî (r.a)’ten rivayetle, dedi ki:
– Beş yüz elli senesinde şeyhimiz Şeyh Muhyiddin Abdulkadir (r.a)’ın meclisinde hazır bulundum. O gün mecliste yaklaşık on bin kişi vardı. Şeyh Ali b. Hîtî de Şeyh’in karşısında okuyucu kürsüsünün yanında oturuyor idi. Birden onu uyuklama aldı. Bunun üzerine Şeyh:
– Sessiz olun, dedi. (Onlar da) hemen sustular. Nefeslerinden başka bir şey duyulmuyordu denecek kadar (sessizleştiler).
Sonra (Şeyh) kürsüden indi ve Şeyh Ali’nin önünde edeple durdu. Dikkatle ona bakmaya başladı. Sonra Şeyh Ali uyandı ve (Şeyh) ona:
– Rüyanda Rasûlullah (s.a.v)’i mi gördün? dedi. (Şeyh Ali):
– Evet, dedi. (Şeyh):
– O sebeple edeple davrandım. Sana ne tavsiye etti? Dedi. (Şeyh Ali):
– Senden ayrılmamamı, dedi.
(Ravi) dedi ki:
– Şeyh Ali’ye, Şeyh (r.a)’ın “O sebeple edeple davrandım” sözünün manası soruldu. O, (Şeyh Abdulkadir bana dedi ki): “Senin rüyada gördüğünü ben uyanıkken gördüm”, dedi
Ravi dedi ki:
– O gün bu sebeple yedi kişi öldü. Onlardan kimisi mecliste öldü, kimisi bayıldı, evine götürüldü ve sonra da o gün yerinde öldü…
(Hulâsatu’l-Mefâhir fî Menâkıbı’ş-Şeyh Abdulkâdir)
