عَنْ عَلِيٍّ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللّٰهِ صَلَّي اللّٰهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: رَحِمَ اللّٰهُ أَبَا بَكْرٍ زَوَّجَنِيَ ابْنَتَهُ وَحَمَلَنِي إِلٰى دَارِ الْهِجْرَةِ وَأَعْتَقَ بِلَالًا مِنْ مَالِهِ، رَحِمَ اللّٰهُ عُمَرَ يَقُولُ الْحَقَّ وَإِنْ كَانَ مُرًّا تَرَكَهُ الْحَقُّ وَمَا لَهُ صَدِيقٌ، رَحِمَ اللّٰهُ عُثْمَانَ تَسْتَحْيِيهِ الْمَلَائِكَةُ، رَحِمَ اللّٰهُ عَلِيًّا، اَللّٰهُمَّ أَدِرِ الْحَقَّ مَعَهُ حَيْثُ دَارَ
5.HADİS
Ali (r.a)’dan rivayet edildiğine göre şöyle demiştir: Rasûlullah (s.a.v.) şöyle buyurdu: “Allah Ebû Bekir’e rahmet etsin; kızını benimle evlendirdi, beni hicret yurduna (Medine’ye) taşıdı, kendi malından Bilâl’i azat etti… Allah Ömer’e rahmet etsin; (kendisine) acı da gelse hakkı söyler, hakk(ı olduğu gibi açıklaması) onu arkadaşsız bırakmıştır… Allah Osman’a rahmet etsin; melekler ondan hayâ ederler… Allah Ali’ye rahmet etsin. Allah’ım, Ali nereye dönerse hakkı da onunla beraber (o yöne) çevir…” (Tirmizî, Menâkıb, Bâb)
