عَنْ يُوسُفَ بْنِ سَعْدٍ قَالَ: قَامَ رَجُلٌ إِلَى الْحَسَنِ بْنِ عَلِىٍّ بَعْدَ مَا بَايَعَ مُعَاوِيَةَ فَقَالَ: سَوَّدْتَ وُجُوهَ الْمُؤْمِنِينَ، أَوْ يَا مُسَوِّدَ وُجُوهِ الْمُؤْمِنِينَ. فَقَالَ: لَا تُؤَنِّبْنِى رَحِمَكَ اللّٰهُ فَإِنَّ النَّبِىَّ صَلَّي اللّٰهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أُرِىَ بَن۪ى أُمَيَّةَ عَلٰى مِنْبَرِهِ فَسَاءَهُ ذٰلِكَ فَنَزَلَتْ: ﴿إِنَّآ أَعْطَيْنَاكَ الْكَوْثَرَ﴾ يَا مُحَمَّدُ يَعْنِى نَهْرًا فِى الْجَنَّةِ وَنَزَلَتْ هٰذِهِ الْاٰيَةَ: ﴿إِنَّآ أَنْزَلْنَاهُ ف۪ى لَيْلَةِ الْقَدْرِ. وَمَآ أَدْرَاكَ مَا لَيْلَةُ الْقَدْرِ. لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ﴾ يَمْلِكُهَا بَعْدَكَ بَنُو أُمَيَّةَ يَا مُحَمَّدُ. قَالَ الْقَاسِمُ: فَعَدَدْنَاهَا فَإِذَا هِىَ أَلْفُ شَهْرٍ لَا يَزِيدُ يَوْمٌ وَلَا يَنْقُصُ
36.HADİS
Yusuf b. Sa’d’dan rivâyet edildiğine göre şöyle demiştir: Hasan b. Ali, Muâviye’ye biat ettikten sonra, (ona) doğru bir adam kalktı ve: “Mü’minlerin yüzünü kara ettin!” veya “Ey mü’minlerin yüzünü kara eden!” dedi. Bunun üzerine (Hasan): “Allah sana rahmet etsin, beni kınama! Muhakkak Benî Umeyye(‘nin halife olarak) minberine (çıkacakları) Nebi (s.a.v)’e (rüyada) gösterildi de, bu onu üzdü. Bunun üzerine: Ey Muhammed! ‘Muhakkak biz sana Kevser’i verdik.’[1] Yani cennette bir nehir (verdik.) (âyeti) indi. Ve şu âyet indi: ‘Muhakkak biz O’nu Kadir gecesinde indirdik. Kadir gecesinin ne olduğunu sana bildiren nedir? Kadir gecesi bin aydan daha hayırlıdır.’[2] (Yani) ‘Ey Muhammed! (Kadir gecesi), senden sonra Benî Umeyye’nin hüküm süreceği (bin aydan daha hayırlıdır…)’
Kâsım dedi ki: “(Benî Umeyye’nin hükümranlık günlerini) saydık, (gördük ki, tam) bin ay, ne bir gün fazla ne de bir gün eksik…” (Tirmizî, Tefsîru’l-Kur’ân)
[1] el-Kevser, 108/1.
[2] el-Kadr, 97/1-3.
