عَنِ ابْنِ حَوْشَبٍۨ الْحَنَفِيِّ قَالَ: حَدَّثَتْنِي أُمُّ سَلَمَةَ قَالَتْ: جَاءَتْ فَاطِمَةُ بِنْتُ النَّبِيِّ صَلَّي اللّٰهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ إِلٰى رَسُولِ اللّٰهِ صَلَّي اللّٰهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ مُتَوَرِّكَةًۨ الْحَسَنَ وَالْحُسَيْنَ فِي يَدِهَا بَرْمَةٌ لِلْحَسَنِ، فِيهَا سَخِينٌ، حَتٰى أَتَتْ بِهَا النَّبِيَّ صَلَّي اللّٰهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَلَمَّا وَضَعَتْهَا قُدَّامَهُ قَالَ لَهَا: أَيْنَ أَبُو الْحَسَنِ؟ قَالَتْ: فِي الْبَيْتِ، فَدَعَاهُ، فَجَلَسَ النَّبِيُّ صَلَّي اللّٰهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَعَلِيٌّ وَفَاطِمَةُ وَالْحَسَنُ وَالْحُسَيْنُ يَأْكُلُونَ، قَالَتْ أُمُّ سَلَمَةَ: وَمَا سَامَنِي النَّبِيُّ صَلَّي اللّٰهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، وَمَا أَكَلَ طَعَامًا قَطُّ إِلَّا وَأَنَا۬ عِنْدَهُ إِلَّا سَامَنِيهِ قَبْلَ ذٰلِكَ الْيَوْمِ -تَعْنِي بِـ سَامَنِي: دَعَانِي إِلَيْهِ- فَلَمَّا فَرَغَ الْتَفَّ عَلَيْهِمْ بِثَوْبِهِ، ثُمَّ قَالَ: اللّٰهُمَّ عَادِ مَنْ عَادَاهُمْ، وَوَالِ مَنْ وَالَاهُمْ
92.HADİS
İbn-i Havşeb el-Hanefî’den rivayet edildiğine göre şöyle demiştir: Ümmü Seleme bana bildirdi, dedi ki: Nebi (s.a.v.)’in kızı Fâtıma, Hasan ve Hüseyin’i iki koltuğuna alarak Rasûlullah (s.a.v.)’e geldi. Elinde Hasan’ın çömleği vardı. (Çömleğin) içinde sıcak bir yemek vardı. Nihayet (yemeği) Nebi (s.a.v.)’e getirdi. (Yemeği Rasûlullah’ın) önüne koyunca (Rasûlullah) ona: “Hasan’ın babası nerede?” buyurdu. (Fâtımâ): “Evde!” dedi. (Rasûlullah) onu da çağırdı. Nebi (s.a.v.), Ali, Fâtımâ, Hasan ve Hüseyin oturup yediler. Ümmü Seleme dedi ki: Nebi (s.a.v.) beni davet etmedi. Bugünden önce ise, yemek yediğinde ben yanında isem muhakkak beni (o yemeğe) davet ederdi. (Yeme işini) bitirince Rasûlullah (s.a.v.) elbisesiyle üzerlerini kapladı, sonra: “Allah’ım (sen, onlara) düşman olana düşman ol, dost olana da dost ol” buyurdu… (Ebû Ya’lâ, Müsned, Müsned’ü Ümmü Seleme)
