اَلْحَدِيثُ الثَّامِنُ وَالْأَرْبَعُونَ
أَخْرَجَ الدَّيْلَمِيُّ عَنْ عَلِيٍّ رَضِيَ اللّٰهُ تَعَالٰى عَنْهُ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللّٰهِ صَلَّي اللّٰهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: أَرْبَعَةٌ أَنَا۬ لَهُمْ شَف۪يعٌ يَوْمَ الْقِيَامَةِ: اَلْمُكْرِمُ لِذُرِّيَّتِي، وَالْقَاضِي لَهُمْ حَوَائِجَهُمْ، وَالسَّاعِي لَهُمْ ف۪ي أُمُورِهِمْ عِنْدَمَا اضْطَرُّوا إِلَيْهِ، وَالْمُحِبُّ لَهُمْ بِقَلْبِهِ وَلِسَانِهِ
48.HADİS
(Deylemî tahriç etti…)
Ali (r.a.)’dan rivayet edildiğine göre şöyle demiştir: Rasûlullah (s.a.v.) şöyle buyurdu: “Dört (zümre) vardır ki, kıyamet günü ben onların şefaatçisi olacağım: Zürriyetime ikram eden, onların ihtiyaçlarını gören, (yardımına) muhtaç olduklarında onların işlerine koşan, kalbiyle ve lisanıyla onları seven…”
