SORU: Süt emme sebebi ile evlenmenin haram kılınmasının hikmeti nedir?
CEVAP:
Allah (c.c) insanları en güzel biçimde yaratmış ve onları sair mahlûkatın üzerine mükerrem kılmıştır. Böyle bir varlık olan insan, bir takım maddi ve manevi donanımlarla mücehhezdir. Bu bakımdan insanoğlunun, şahsiyeti, manevi ve maddi donanımı ve bunlardan her bir parça büyük bir kıymete haizdir. İşte bu parçalardan birisi de insan sütüdür.
Bu hususlara binaen İslam şeriatı da süt emme meselesine büyük önem vermiş, süt emme ile insanlar arasında bir nevi akrabalık bağı tesis etmiştir. Böylece insanlar arasında sağlanılmaya çalışılan karşılıklı yardımlaşma ve dayanışmaya da yeni bir kapı açılmıştır.
Bununla beraber, çocuğun neseben annesi gibi, sütannesinin de çocuğun neşvünemasında yani büyüyüp gelişmesinde katkısı bulunmaktadır. Emzirilen bu süt vasıtası ile sütanne ile çocuk arasında cismani bir münasebet meydana gelmekte, çocuk ile sütanne birbirlerinin parçası olmakta ve aralarında ortadan kaldırılması mümkün olmayan ruhî, manevî bir bağ tahakkuk etmektedir. Böylece süt emziren kadın, çocuğun hayatına ve büyümesine hizmet etmiş olacağından her yönüyle hürmete layıktır ve bundan böyle de çocuğun hürmete şayan annesidir.
İşte yukarıdaki sebep ve maslahatlardan dolayı şeriatta süt emme ile müebbed haramlık vücuda gelmiş, aralarında süt emme bulunan kimseler arasında birbirlerine bakmanın helal olması, nikâhın haram olması ve akrabalık hükümlerinin sabit olması gibi hususlar terettüb etmiştir.
Şunu da hatırlatmak lazımdır ki, bir zaruret bulunmadıkça rastgele her çocuğa süt verilmemeli, emzirilmemeli ve verilirse de bu hâdise bir tarafta kaydedilmelidir. Süt emme müddeti geçtikten sonra bir çocuğu emzirmek ise hiç mübah değildir, azami derecede sakınılmalıdır. Çünkü süt, insanın bir parçası, bir cüz’ü mesabesindedir ve zaruret olmaksızın bundan faydalanmak da caiz olmaz. Süt emme meselesini sû-i istimale uğramaktan muhafaza etmelidir.
Şayet zaruret, bir sütanne seçmeyi gerektiriyorsa, bu hususta da basiret üzere hareket etmek lazımdır. Bir çocuğun müşrike, zimmiyye, fâcire, hamkâ, sû-i ahlak sahibesi, cüzzamlı, alaca hastalıklı kadınlardan ve vahşi hayvandan süt emmesi mekruhtur.
(Kudûrî, İhtiyâr, Mebsût ve Hukûk-u İslâmiye Kâmusu)
