SORU: Bir kimse nafakasını vermek zorunda olduğu bir yetime, verdiği malı zekâtına niyet ederek verirse zekâtı eda etmiş olur mu?
CEVAP:
Bir kimseye bir yetimin veya yakın akrabasının nafakasını vermesi (mahkemece) hüküm olunsa ve bu kişi de verdiğini zekât niyetiyle vermiş olsa, bununla zekâtını eda etmiş olur. Yani, eğer malı ona verirken nafakaya niyet ederek verirse o takdirde verdiği nafaka, şayet malı ona verirken zekâta niyet ederek verirse verdiği zekât olmuş olur.
Ancak burada İmam Muhammed’den şu tafsilat vardır; bir kimse yetimin geçimini temin edip baksa ve ona giydirdiği ve yedirdiği şeyleri de malının zekâtından saysa, giyecekte caiz olduğunda şüphe yoktur, zira zekâtta rükün olan “temlik” mevcuttur. Yiyeceğe gelince, eliyle ona verdiği (yiyecekler) söylediğimiz sebepten -temlik- dolayı yine caizdir, yetimin eline vermeden yediği ise böyle değildir, (zira bunda sadece ibâha vardır ve bu nedenle de bu şekilde yediği zekâttan sayılmaz). (İbn-i Âbidîn, Zekât Bahsi)
