عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ: أَخَذَ الْحَسَنُ بْنُ عَلِىٍّ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمَا تَمْرَةً مِنْ تَمْرِ الصَّدَقَةِ، فَجَعَلَهَا ف۪ى فِيهِ، فَقَالَ النَّبِىُّ صَلَّي اللّٰهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: كِخْ كِخْ لِيَطْرَحَهَا ثُمَّ قَالَ: أَمَا شَعَرْتَ أَنَّا لاَ نَأْكُلُ الصَّدَقَةَ
44.HADİS
Ebû Hureyre (r.a.)’dan rivayet edildiğine göre şöyle demiştir: Hasan b. Ali (r.anhumâ), zekât hurmalarından bir hurma alıp ağzına koydu. Bunun üzerine Nebî (s.a.v.) (Hasan’ın ağzındaki hurmayı) çıkarıp atması için: “Pis, kötü!”[1] dedi. Sonra şöyle buyurdu: “Bizim zekât yemediğimizi bilmiyor musun?” (Buhârî, Zekât)
[1] Hadisin metninde geçen “Kih, Kih” sözü, çocuklar için kullanılan bir azarlama tabiridir. Çocuklara, yapmamaları gereken bir şeyi yaptıklarında söylenir. Burada ki manası; “Sakın yeme, bırak, at onu” demektir…
