SORU: Eşi vefat etmiş, çocukları olan ve geçim sıkıntısı çeken bir bayan, 60 yaşlarında, yalnız başına yaşayan, felçli ve bakıma muhtaç olan kayınbabasıyla bir evde yalnız kalıp, hizmet ve bakımını yapabilir mi? Bu soru ışığında şu hususları açıklayınız; kayınpeder, gelini ile evlenebilir mi? Kayınpeder, gelini ile yalnız kalabilir mi? Gelin, “zaruret halinde” kayınpederinin avret yerlerine muttali olabilir mi?
CEVAP:
Bu soruya şu hükümler ışığında cevap verilir…
1- Kayınpeder, gelini ile evlenebilir mi?
Bir kimsenin; oğlunun karısı yani geliniyle ve oğlundan veya kızından olan torununun karısıyla evlenmesi “sıhriyet (hısımlık)” sebebi ile ebediyen haramdır…
2- Kayınpeder, gelini ile yalnız kalabilir mi?
Kayınpederin gelini ile evlenmesi haram olunca, gelinin kayınpederi ile bir arada bulunması caiz olmuş olur. Ancak kayınpeder ve gelinin Allah’tan korkan, haram ve helali bilen ve gereklerini yerine getiren kimseler olmaları gerekir. Bu kimseler zikredilen vasıflara haiz olmazsa; fitneye düşme, zan ve şüphe altında kalma ihtimalleri bulunacağından kayınpeder ile gelinin bir arada bulunmaları caiz değildir…
Sorulan soruda söz edilen durumda ise fitneye düşme ve su-i zan altında kalma ihtimali bulunmamaktadır. Zira kayınpeder yatalak bir hasta olup, def-i hacet dâhil her türlü ihtiyacında yardıma ve bakıma muhtaçtır…
3- Gelin, “zaruret halinde” kayınpederinin avret yerlerine muttali olabilir mi?
Kayınpederin felçli olup def-i hacet ve diğer ihtiyaçları için ayağa kalkamamasından dolayı zaruret hâsıl olmuştur. Dolayısıyla gelinin, bakımı esnasında kayınpederinin mahrem yerlerini görmesinde veya dokunmasındaki haramlık zaruretten dolayı ortadan kalkar. Ancak unutulmamalıdır ki; mahrem yerlere muttali olma durumu “zaruretler miktarınca takdir edilir” kaidesine göre, amacını aşamaz ve sınırsız değildir… (Fetevây-i Hindiyye)
