BİRİNCİ MENKIBE
(Hz. Pîr’in Muhyiddin Diye İsimlendirilmesinin Hikmeti)
İki celil Şeyh Ömer Keymâni ve Şeyh Ömer Bezzâr’dan rivayetle, o ikisi dediler ki: Biz, Şeyhimiz Muhyiddin Abdulkadir’in -Allah onun ruhunu mukaddes, türbesini de münevver kılsın- yanında iken ona (şöyle) denildi:
– Muhyiddin (dini ihya eden) diye lakaplandırılmanın sebebi nedir? (Hz. Pîr):
– Beş yüz on bir senesinde, bir defasında Cuma günü, bir seyahatimden yalın ayak döndüm. Rengi değişmiş, bedeni zayıflamış hasta bir şahsa uğradım. Bana:
– Esselamu aleyke Ey Abdulkadir, dedi. Bende selama mukabele ettim.
– Bana yaklaş, dedi. Bende ona yaklaştım.
– Beni oturt, dedi. Bende onu oturttum, bedeni semizleşip etlendi, sureti güzelleşti, rengi saflaştı (açıldı) ve böyle olunca da ondan korktum. Bana:
– Beni tanıyor musun? Dedi.
– Hayır, dedim.
– Ben Dîn’im, gördüğün gibi ben harap olmuştum, Allah beni seninle ihya etti sen Muhyiddin’sin dedi.
Namazı kıldıktan sonra insanlar bölük bölük bana akın ettiler, ellerimi öpüyorlar ve “Ey Muhyiddin” diyorlardı. Bu isimle bundan önce hiç çağırılmamıştım…
Allah bizi onunla ve bereketiyle faydalandırsın…
(Hulâsatu’l-Mefâhir fî Menâkıbı’ş-Şeyh Abdulkâdir)
